Orhan Veli Kanık şiirleri – En güzel ve kısa 16 şiiri

Orhan Veli Kanık’ın en güzel ve kısa şiirleri

13 Nisan 1914 senesinde İstanbul’da dünyaya gelen ozan, 36 yaşlarında 14 Kasım 1950’de tekrar İstanbul’da öldü. İlk şiirleri Mevcudiyet Dergisi’nde 1 Aralık 1936 tarihinde gösterildi. Orhan Veli Kanık şiir anlayışı olarak yenilikçi Ilginç Akımı akımı temsilcileri arasındadır. Genel hatlarıyla şiirlerinde doğa, insan, yaşam, çocukluk, cenk, yolculuk, sarhoşluk ve aşk şeklinde mevzuları işlemiştir. Orhan Veli Kanık’ın şiirleri içinde Anlatamıyorum en sevilen eserlerinin başını çekmektedir. İstanbul’u Dinliyorum ve “Beni Bu Güzel Havalar Mahvetti” öteki mühim eserleri olarak kabul edilir. Bu yazımız içinde Orhan Veli Kanık’ın en kısa şiirleri de dahil olmak suretiyle en güzel 16 şiirini hazırladık.

Orhan Veli Kanık şiirleri;

1. Ağacım

Mahallemizde
Senden başka ağaç olsaydı
Seni bu kadar sevmezdim.
Ama şayet sen
Bizimle birlikte
Kaydırak oynamasını bilseydin
Seni daha oldukca severdim.

Güzel ağacım!
Sen kuruduğun vakit
Ikimiz de inşallah
Başka mahalleye taşınmış oluruz.

2. İstanbul Türküsü

İstanbul’da Boğaziçi’nde,
Bir fukara Orhan Veli’yim;
Veli’nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içerisinde.

Rumelihisarı’na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;

‘İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı’m,
Senin yüzünden bu halim.’

‘İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı’m,
Boynuna vebalim! ‘

İstanbul’da, Boğaziçi’ndeyim;
Bir fukara Orhan Veli;
Veli’nin oğlu;
Tarifsiz kederler içindeyim.

3. Baharın İlk Sabahları

Tüyden hafifçe olurum bu şekilde sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Rotatif rotatif durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah bu şekilde bahar;
Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: ‘Sıkıntılar durdursun! ‘
Şairliğimle yetinir,
Avunurum.

4. Beni Bu Güzel Havalar Mahvetti

Beni bu güzel havalar mahvetti,
Bu şekilde havada çekilme ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne bu şekilde havada alıştım,
Bu şekilde havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Bu şekilde havalarda unuttum.
Şiir yazma hastalığım;
Hep bu şekilde havalarda nüksetti.
Beni bu güzel havalar mahvetti.

5. Yalnızlık

Bilmezler bir tek yaşamayanlar,
Iyi mi tehlike verir sessizlik insana;
İnsan iyi mi konuşur kendisiyle;
Iyi mi koşar aynalara,
Bir cana özlem,
Bilmezler.

6. Hürriyete Doğru

Gün dogmadan,
Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.
Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,
İçinde bir iş görmenin saadeti,
Gideceksin;
Gideceksin iri pınarların çalkantısında.
Balıklar çıkacak yoluna karşıcı;
Sevineceksin.
Ağları silkeledikçe
Deniz gelecek eline pul pul.
Ruhları sustuğu zaman martıların,
Kayalıklardaki mezarlarında,
Birden,
Bir kıyamet kopacak ufuklarda.
Deniz kızları mi dersin, kuşlar mi dersin;
Bayramlar seyranlar mi dersin, şenlikler cümbüşler mi?
Gelin alayları, teller, duvaklar, donanmalar mi ?
Hey!
Ne duruyorsun be, at kendini denize;
Geride bekleyenin varmış, aldırma;
Görmüyor musun, her yanda özgürlük;
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;
Git gidebildiğin yere.

7. Gün Olur

Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının art arda.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle menfaat duman topraktan.

Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüyünde ayrı bir telaş!

Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur, başıma kadar güneş;
Gün olur, çılgın şeklinde.

8. Ölüme Yakın

Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Sadece bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, sema de;
Bir acaip, kuşların hali.

Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;

Akşamüstüne doğru, kış vakti
Benim de sevdalar geçti basımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zaman içinde anlıyor insan dünyayı.

Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük su fani dünyada
Kötülükten gayri?

Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce ikimiz de iyi erkek oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.

9. Parasız

Parasız yaşıyoruz, parasız;
Hava parasız, bulut parasız;
Nehir tepe parasız;
Yağmur balçık parasız;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
Camekanlar parasız;
Peynir ekmek değil fakat
Acı su parasız;
Kelle fiyatına özgürlük,
Esirlik parasız;
Parasız yaşıyoruz, parasız.

10. Bizim Benzer biçimde

Arzulu mudur acaba
Bir tank, rüyasında
Ve ne düşünür uçak
Sadece kalmış olduğu vakit?

Hep bir ağızdan şarkı söylemesini
Sevmez mi acaba gaz maskeleri
Ay ışığında?

Ve tüfeklerin merhameti yok mudur
Hepimiz insanoğlu kadar olsun?

11. Dedikodu

Kim söylemiş beni
Süheyla’ya vurulmuşum diye?
Kim görmüş, fakat kim,
Eleni’yi öptüğümü,
Yüksek kaldırımda, güpe gündüz?
Melahat’i almışım da sonrasında
Alemdara gitmişim, o şekilde mi?
Onu sonrasında anlatırım, ama
Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?
Güya bir de Galataya dadanmışız;
Kafaları çekip çekip
Orada alıyormuşuz soluğu;
Geç bu tarz şeyleri, anam babam, geç;
Geç bu tarz şeyleri bir kalem;
Bilirim ben yaptığımı.
Ya o, Mualla’yı sandala atıp,
Ruhumda hicranını söyletme hikayesi?

12. Bir Roman Kahramanı

Çadırımın üzerine yağmur yağıyor
Saros körfezinden rüzgar esiyordu
Ve ben, bir roman kahramanı
Ot yatağın içerisinde
İkinci dünya cenginde
Başucumda zeytinyağı yakarak
Mevzuumu yaşamaya çalışıyordum
Bir şehirde başlayıp
Kim hatırlar nerde
Kim hatırlar ne gün bitecek mevzuumu

13. Derdim Başka

Sanma ki derdim güneşten dolayı;
Ne menfaat bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda olum yok ya.
Hoş, olsa da korkacak miyim aslına bakarsan
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar birazcık daha aşığım;
Korkar miyim?
Ah, arkadaşım, derdim başka.

14. Seyahat

Seyahat niyetinde değilim.
Ama bu şekilde bir iş meydana getirmeye kalksam
Doğru İstanbula giderim.
Beni bebek tramvayında görür görmez
Ne yaparsın acep?

Mamafih dediğim şeklinde
Seyahat niyetinde değilim.

15. Açsam Rüzgara

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler şeklinde başıboş.

Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.

Bir limanda, büyük ve beyaza.
Mercan adalarda bir limana.
Beyaz bulutların peşinden
Gelse altın ışıklı bir yaz.

Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her alemden uzak ada.

Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahçelerinde geçse gün.

Her gün aheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her aksam dizilisini
Ufukta mermer adaların.

Ne hoş. ey Tanrım, ne hoş!
İller, göller, kıtalar asmak.
Ne hoş deniz gezmek
Düşünceler şeklinde başıboş.

Versem kendimi tüm
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar şeklinde serseri ömrün.

16. İçkiye Benzer Bir Şey Var Bu Havalarda

İçkiye benzer bir şey var bu havalarda
Fena ediyor insanı, fena…
Hele bir hasretlik oldu mu serde;
Sevdiğin başka yerde,
Sen başka yerde.
Dertli ediyor insanı, dertli.

İçkiye benzer bir şey var bu havalarda,
Sarhoş ediyor insanı, sarhoş.